Sjellja e një fëmije në botë për të shpëtuar një marrëdhënie jo vetëm që është e padrejtë për foshnjën, por është pothuajse një recetë për një ndarje. Marrëdhëniet janë punë e vështirë dhe zgjidhja e konflikteve kërkon kohë dhe përpjekje.
Shtimi i një foshnje në fotografi vetëm shton më shumë punë, stres dhe hormone të çmendura në një marrëdhënie. Dhe nuk do të rregullojë ndonjë konflikt të pazgjidhur, por vetëm do ta intensifikojë atë.
Ne kemi gërmuar më thellë në jetën e përditshme të prindërve të rinj me probleme romantike për të theksuar se sjellja e një fëmije në një marrëdhënie të paqëndrueshme nuk është përgjigjja.
Prioritetet tuaja mund të mos jenë të njëjtat.
Nëse një çift nuk ndan disa përparësi, ka shumë mundësi që ata të kenë probleme që ndalojnë lidhjen e tyre të lulëzojë dhe një fëmijë mund t’i bëjë gjërat shumë më keq. Nëse çifti nuk po punonte si një ekip më parë, nuk ka gjasa të funksionojë si një i tillë për t’u kujdesur për një fëmijë. Nëse kjo ndodh për shkak se njëri prej tyre nuk kishte në plan të bënte fëmijën ose nuk e kishte kuptuar sa punë të madhe përfshinte i vogli, nëse njëri prej tyre nuk e sheh fëmijën si përparësi, gjërat janë të destinuara të prishen.
Do të keni më pak kohë vetëm për të folur dhe për të punuar.
Problemet zgjidhen përmes komunikimit. Kur vjen një foshnje, ose edhe nëse jeton me një nga prindërit, çiftet përjetojnë një ulje të sasisë së kohës së kaluar së bashku. Foshnja jo vetëm që i merr shumë kohë, por është gjithashtu gjithmonë e pranishme. Prindërit e rinj kenë më pak mundësi për të komunikuar dhe për të kërkuar zgjidhje së bashku dhe kështu, problemet që ende nuk janë zgjidhur, intensifikohen.
Do të krijoni një perceptim se njëri prej jush po punon më shumë se tjetri.
Ata nuk janë vetëm përgjegjës për veten e tyre dhe tani kanë një qenie të re njerëzore për t’u kujdesur. Shuma e përkushtimit dhe punës së palodhur që prindërit bëjnë për t’u kujdesur për një foshnjë dhe për të paguar faturat duhet të shpërndahen në mënyrë të barabartë. Përndryshe, njëri prej tyre mund të ndihet i mbingarkuar dhe i zemëruar, gjë që do të çojë vetëm në më shumë probleme, sipas ekspertëve.
Ju mund të keni mosmarrëveshje në lidhje me edukimin dhe rritjen e fëmijëve.
Meqenëse të dy prindërit vijnë nga familje të ndryshme dhe nganjëherë me prejardhje të dallueshme kulturore, ata kanë disa ide dhe synime të caktuara në lidhje me edukimin ideal.
Ndoshta njëri nuk dëshiron një TV në shtëpi, dhe tjetri mendon se mund të stimulojë foshnjën. Sido që të jetë, hulumtimi konfirmon që mosmarrëveshjet në lidhje me formën e duhur të prindërimit do të shfaqen, duke shtuar tensione shtesë në marrëdhënie.
Babai mund të bëhet xheloz për foshnjën.
Megjithëse shfaqet lidhja midis nënës dhe fëmijës, në shumicën e rasteve, natyrshëm pas lindjes, lidhja midis babait dhe foshnjës kërkon kohë të zhvillohet dhe të ushqehet.
Ndërkohë, zakonisht janë burrat ata që dëshmojnë se si e gjithë vëmendja dhe kujdesi që partneri i tyre u dha atyre, papritmas zhvendoset për t’u përqëndruar tek i porsalinduri.
Shkencëtarët shpjegojnë se kjo mund të krijojë tension, pasi babai mund të ndihet i lënë anash dhe pak xheloz për foshnjën.
Mbi të gjitha, të sapolindurit njerëzorë janë një nga krijesat më të prekshme, dhe ata kërkojnë shumë kohë dhe përpjekje. Nëse babai do të ishte kujdestari kryesor i fëmijës, atëherë do të ishte nëna ajo që do të ndihej pak e injoruar.
Anëtarët e familjes mund të bëjnë presion në marrëdhënie.
Jo të gjithë i duan njeërzit e partnerëve të tyre, por kur një anëtar i ri i familjes bën një hyrje, ata dhe anëtarët e tjerë të familjes si hallat, xhaxhallarët dhe kushërinjtë mund të fillojnë të bëjnë gjykime për mënyrën se si secili prindër kujdeset për të porsalindurin.
Nëse i fusin hundët tepër, ata mund të shkojnë deri aty sa shprehin haptazi mosmiratimin e tyre, gjë që mund të rëndojë prindërit e rinj me stres dhe të shtojë argumentet mes tyre, veçanërisht nëse secila familje ka vlera dhe përparësi të ndryshme prindërore.
Do të keni kohë ose mundësi të kufizuar për të marrë veten.
Një foshnjë është një detyrë shkatërruese gjatë javëve të tyre të para të jetës. Ata mund të bëjnë që të dy prindërit të kalojnë nëpër net pa gjumë, ndryshime pelenë në mes të parkut dhe maratona të qarash.
Të dy mund të grumbullojnë aq shumë tension sa që do të shpëtojë në formën e mungesës së durimit, sjelljes së irrituar dhe grindjeve shtesë. Kjo është arsyeja pse prindërit duhet të përpiqen të krijojnë një orar që i lejon ata të bëjnë diçka më vete si një mënyrë për t’u çlodhur, zvogëluar stresin dhe rimbushur energjinë e tyre. Studimet tregojnë se kjo kontribuon në mirëqenien e tyre.
Hormonet gjithashtu mund të shtojnë shumë tendosje.
Kur një grua mbetet shtatzënë dhe lind, ajo çliron hormone që e bëjnë atë të shkojë në një gjendje ku ndihet thellësisht e pambrojtur. Nëna e re fillon të frikësohet se partneri i saj do të largohet nga ajo dhe foshnja, gjë që e shtyn atë të bëhet më kontrolluese me të dhe mund të dëmtojë edhe më shumë marrëdhënien.
Nëse marrëdhënia është toksike, një foshnjë është një biletë për kontakt të pafund me personin tjetër.
Kur vjen një foshnjë, ndarja bëhet më e vështirë sepse jo vetëm që do t’i jepte fund marrëdhënies, por do të prishte një familje. Kjo është veçanërisht shqetësuese nëse një nga personat e përfshirë është abuziv. Plus, edhe nëse marrëdhënia ka përfunduar, nëse ka një fëmijë të përfshirë, gjithmonë do të ketë një lloj kontakti të nevojshëm që duhet të mirëmbahet.
Njerëzit pa fëmijë mund të vazhdojnë jetën e tyre disi shpejt, kur një çift ndahet. Sidoqoftë, pasi të jenë fëmijë në foto, ata do të vazhdojnë ta shohin njëri-tjetrin për tërë jetën e tyre, në një situatë të përbashkët prindërimi. Kjo është padyshim diçka për t’u menduar.
