Çdo vend ka ligjet, traditat, rregullat dhe veçoritë e veta që mund të duken të çuditshme dhe madje tronditëse për njerëzit e kulturave të tjera. Për shembull, a e dini se gratë në Indi mund të martohen me një pemë? Dhe kjo nuk është sepse ata janë të çmendur për natyrën. Apo që në Korenë e Jugut foshnjat konsiderohen të jenë një vjeç që në lindje?
Bota jonë është e mahnitshme dhe unike dhe kjo është ajo që ne duam t’u kujtojmë lexuesve tanë. 15 faktet e mëposhtme konfirmojnë këtë deklaratë.
Disa gra në Indi martohen me pemë.
Visualizza questo post su Instagram
Arsyeja për këtë traditë të çuditshme është se në astrologjinë Vedike, besohet se njerëzit që janë nën ndikimin e fortë të Marsit nuk kanë lindur për martesa të lumtura. Këta njerëz quhen manglik dhe madje ka edhe seksione të veçanta në faqet e bërjes së mblesave ku mangliks mund të bashkohen me njëri-tjetrin. Besohet se një manglik është në gjendje të neutralizojë ndikimin e një tjetri.
Sidoqoftë, situata është më e vështirë për gratë manglike sepse njerëzit në Indi besojnë se një grua me ndikimin e rrezikshëm të Marsit në horoskopin e saj mund të përkeqësojë shëndetin e burrit të saj. Kjo është arsyeja pse këto gra udhëzohen që së pari të “martohen” me një pemë në mënyrë që “mallkimi i Marsit” të kalojë në pemë. Pas ceremonisë, pema pritet dhe digjet dhe gruaja lejohet të martohet me një burrë.
Mjaft e çuditshme, por burrat manglik nuk kanë nevojë për ndonjë ritual. Me sa duket indianët besojnë se janë vetëm gratë që mund të ndikojnë në shëndetin dhe fatin e burrit të tyre, ose ata thjesht kujdesen më pak për mirëqenien e gruas në familje.
Njerëzit në Indonezi ndonjëherë përdorin gjethe bananeje në vend të pjatave.
Visualizza questo post su Instagram
E njëjta traditë mund të shihet në vendet e tjera të nxehta, por në disa pjesë të Indonezisë një gjethe bananeje shërben si një pjatë për disa njerëz. Ky lloj i bashkësisë quhet botram, që fjalë për fjalë do të thotë “të hamë së bashku”.
Njerëzit nga pozita krejt të ndryshme sociale mund të hanë në një gjethe: një shofer taksie, një guvernator, një person i papunë, mësues, kryetar i qytetit, etj. Besohet se botrami bashkon të gjithë njerëzit pa marrë parasysh origjinën e tyre. Takëmet gjithashtu nuk përdoren gjatë këtij vakti – ushqimi hahet me duar.
Ekziston një kult i perëndeshave të gjalla Kumari në Nepal dhe përbëhet nga vajza të vogla.
Njerëzit në Nepal besojnë se perëndeshë hindu Taleju ka një mishërim tokësor në vajza të vogla, trupat e të cilave ajo i posedon ndonjëherë. Procesi i kërkimit të Kumari (perëndeshë e gjallë) duket si procesi i kërkimit të mishërimeve të reja të Dalai Lama. Është bërë nga astrologët dhe murgjit – ata kërkojnë Kumarin midis kastës së Shakya në komunitetin Newari.
Ka disa Kumari në vend, por më i famshmi është Royal Kumari që jeton në Kathmandu. Procesi i përzgjedhjes përbëhet nga disa rituale të rrepta, pas së cilës e zgjedhura vendoset në një pallat ku ajo merr vizitorë me dhurata që shpresojnë se perëndesha e gjallë do t’u dërgojë atyre bekime për shëndet të mirë, si dhe zgjidhje për të gjitha problemet e tyre.
Njerëzit në Izrael ndërtojnë banesa të përkohshme të quajtura sukkah në mënyrë që të jetojnë aty gjatë festimit të Sukkot.
Është zakon të ndërtojnë strehimore të përkohshme të quajtura sukkah në oborre ose në ballkone. Këto janë ndërtuar në kujtim të bredhjeve të Judenjve në shkretëtirën Sinai para festimeve të fillimit të festës së Sukkot.
Konsiderohet si detyrë e shenjtë. Duhet të kalohet sa më shumë kohë të jetë e mundur në një sukkah gjatë javës së festimeve – të hahet atje, të pushohet atje dhe të luten atje. Nëse dikush nuk ka mundësi të jetojë atje, kunsumimi i ushqimit në një sukkë dy herë në ditë është i detyrueshëm.
Foshnjat e porsalindura në Korenë e Jugut konsiderohen të jenë një vjeç.
Foshnjat e porsalindura në Korenë e Jugut dhe në disa vende të tjera konsiderohen një vjeç. Për më tepër, besohet se një person bëhet një vit më i vjetër jo në ditëlindjen e tij (megjithëse edhe kjo festohet) por në ditën e parë të Vitit të Ri Lunar.
Pra, nëse një fëmijë ka lindur në ditën e 29-të të muajit të 12-të sipas kalendarit Lunar, kjo do të thotë se ai do të mbushë 2 vjeç në ditën e parë të Vitit të Ri Lunar kur, në të vërtetë, ai është vetëm disa ditësh.
Kalendarët bashkëkohorë Gregorian, si dhe matja bashkëkohore e moshës, përdoren gjithashtu në Kore. Ata i përdorin këto të dhëna kur plotësojnë dokumente të ndryshme dhe kjo moshë përdoret për të përcaktuar kur fillojnë shkollën ose kur lejohen të martohen legalisht.
Një metro kalon nëpër një bllok apartamentesh në Kinë.
Ekziston një zgjidhje arkitektonike jashtëzakonisht atipike që mund ta shihni në qytetin kinez Chongqing – stacioni i trenit monorail Liziba është vendosur brenda një ndërtese banimi. Trenat kalojnë nëpër të në nivelin e katit të 6-të dhe ai ka grumbulluar reagime të ndryshme – nga admirimi deri në indinjatë.
Duket se kjo zgjidhje është përdorur edhe në Japoni. Ndërtesa atje nuk është e banueshme, por kalon mes një ndërtese zyre tregtare dhe është një autostradë, jo një metro, që kalon nëpër të.
Restorantet e ushqimit të shpejtë në Filipine shesin pjesë të mëdha.
Visualizza questo post su Instagram
Arsyeja nuk është sepse Filipinasit janë llupës, por sepse shumë njerëz pëlqejnë të hanë drekë në shoqërinë e miqve. Ekziston edhe një fjalë e veçantë për këta – barkada. Prandaj, mos u çuditni nëse shihni një porcion patatesh të skuqura për 6 persona në menunë e McDonald në Filipine.
Meqë ra fjala, ekziston një situatë e ngjashme në Arabinë Saudite ku janë vendosur restorante të ushqimit të shpejtë për familjet e mëdha. Për shembull, lehtë mund të shihni një shportë me krahë pule që do të jenë të mjaftueshme për 10-15 persona në menunë në KFC-ve lokale.
Një familje e tërë mund të udhëtojë në një motor në Pakistan.
Visualizza questo post su Instagram
Kjo situatë nuk është as e sigurt, as e rehatshme, por mund të shihet mjaft shpesh në Pakistan dhe në shumë vende të tjera. Këto foto zakonisht janë qeshur në internet, por ato në të vërtetë janë diçka për të cilën duhet të mendojmë. Ndonjëherë varfëria nuk u jep njerëzve zgjidhje tjetër përveç se të bëjnë gjëra të çuditshme dhe shpesh të rrezikshme.
Egjiptianët kanë një koncept krejtësisht të ndryshëm të rregullave të trafikut.
Ju mund të vozitni në çfarëdo mënyre që dëshironi në Egjipt dhe nuk ka gjasa që leja juaj e drejtimit të revokohet. Sigurisht, ky lloj drejtimi krijon bllokime të trafikut, situata emergjente dhe shumë rreziqe për udhëtarët që janë me biçikletë ose ecin.
Zyrtarisht, rregullat e trafikut në Egjipt janë të njëjta si ato në të gjithë botën, por fakti është që policët atje nuk i kushtojnë shumë vëmendje këtyre shkeljeve.
Njerëzit në Itali organizojnë beteja me portokalle.
Çdo vit, në shkurt ose në fillim të marsit, Carnevale d’Ivrea zhvillohet duke përfshirë betejën tradicionale të portokallit. Njerëzit i hedhin portokalle njeri-tjetrit si topa dëbore. Po përse portokall mund të pyesni?
Sipas disa historianëve, kjo betejë është simbol i një kryengritjeje popullore kundër despotizmit të zotërve. Por ekziston një version më interesant për një vajzë të quajtur Violetta e cila mbrohej nga sundimtari lokal tiran, i cili do të përdorte të drejtën e tij të natës së parë. Rojet u përpoqën të arrestojnë Violetën por qytetarët e shpëtuan duke i gjuajtur rojet me gurë. Sot, portokallet simbolizojnë ato gurë.
Dhe, megjithëse kjo traditë ka kundërshtarët e saj (gjë që nuk është për t’u habitur sepse 350 ton portokall janë tretur brenda 3 ditëve nga ngjarja), numri i pjesëmarrësve të këtij festivali të pazakontë rritet nga viti në vit.
Banorët e Britanisë së Madhe duhet të blejnë një licencë të veçantë TV për çdo televizor në shtëpi.
BBC është televizion publik dhe financohet nga tarifat e licencimit të paguara nga qytetarët që kanë TV dhe pajisje të tjera ku mund të shikojnë transmetime të drejtpërdrejta si kompjuterë, laptopë, smartphone, tablet dhe madje edhe lojrat.
Kjo licencë kushton 145,50 £ në vit dhe banorët ose duhet ta blejnë atë ose ta refuzojnë atë me një kërkesë me shkrim duke shpjeguar arsyen e tyre për të mos shikuar TV. Përndryshe, atyre mund t’u vritendoset një gjobë të madhe.
Është e pamundur të refuzosh shërbimin dhe të shikosh programe televizive në mënyrë të paligjshme – ekziston një shërbim special i quajtur Divizioni i përmbarimit (mund ta shihni makinën retro nga ky shërbim në foton e mësipërme) që do të vijë në shtëpinë tuaj pa paralajmëruar dhe për të kontrolluar.
Ekziston një taksë kishash në Gjermani.
Kirchensteuer – është një taksë në kishë që u vendoset famullive së disa bashkësive fetare në Gjermani. Kishat Katolike Romake, kishat Ungjillore, një shoqëri fetare unitare e protestantëve të lirë dhe komunitetet hebreje janë ndër ato që u vendoset taksa.
Madhësia e taksës është vendosur në 8-9% të shumës së tatimit mbi të ardhurat e tyre. Për shembull, nëse një famullitar paguan 10,000 euro taksë mbi të ardhurat në vit, ata do të duhet të paguajnë 800 euro për kishën. Për më tepër, kjo taksë mund të aplikohet për dividentët dhe paratë e bëra nga shitja e pasurisë.
Një taksapagues ka të drejtë të largohet nga kisha dhe të refuzojë të paguajë taksën, për të cilën do të duhet të plotësojë një njoftim të veçantë. Ata që refuzojnë të paguajnë taksën mund të ekskomunikohen. Gjithashtu, ata mund të listohen në të zezë nga puna në disa organizata të kishave, si shkolla ose spitale.
Në Kanada, qumështi shitet në qese plastike transparente.
Visualizza questo post su Instagram
Është e vështirë të mahnitësh banorët e disa vendeve me qumësht në qese plastike. Por për shumë banorë të planetit tonë, ky qumësht duket i çuditshëm sepse zakonisht shitet në shishe plastike ose kartona. Rezulton se ky paketim mund të jetë mjaft i rehatshëm nëse e vendosni në një kavanoz siç bëjnë njerëzit kanadezë.
Ekzistojnë një grup mundësesh femra që veshin rroba shumëngjyrëshe në Bolivi. Ata quhen kolitë.
Ideja e rekrutimit të një numri të grave të thjeshta boliviane për të marrë pjesë në garat e mundjes i përket Juan Mamani, menaxherit të një ekipi të quajtur Titans of the Ring. Juan ishte në mëdyshje nga fakti se shitjet e biletave ranë në mënyrë drastike në vitin 2001.
Mamani vendosi një reklamë në gazetën lokale në lidhje me hapjen e një grupi e tij dhe, për çudinë e tij, dukej se kishte shumë bukuri vendase të gatshme për të fituar para me ndihmën e grushtat e tyre.
Për dallim nga mundësit meshkuj që luftojnë me rroba të rehatshme, sportive, këto gra duhet të luftojnë në veshjet e tyre kombëtare – funde të harlisura, bluza të ndritshme, këpucë dhe kapelë shuplaka. Po ashtu, nuk ka atletë profesionistë midis kolitëve.
Ekziston një “instrument i veçantë edukimi” i quajtur la chancla që përdorin nënat në Meksikë dhe vendet e tjera spanjolle.
Si rregull, la chancla është një shapkë ose sandale që përdorin nënat dhe gjyshet e Amerikës Latine dhe Spanjolle kur disiplinojnë fëmijë dhe adoleshentë që nuk sillen mirë. Në ditët e sotme, shumica e vendeve perëndimore e konsiderojnë këtë metodë të rritjes së fëmijëve abuzivë dhe ne nuk po përpiqemi ta justifikojmë atë.
Por duket se chancla mbetet një armë e fortë në Meksikë dhe rajone të tjera me një mentalitet të ngjashëm. Për shembull, plaka në foton e mësipërme zbuloi se mbesa e saj ka një të dashur dhe gjëja e parë që bëri ishte të hiqte shapkën e saj.
Meqë ra fjala, fëmijët e “rritur” me ndihmën e një chancla vazhdojnë të bëjnë shaka për këtë temë dhe me sa duket ata nuk e mendojnë se kanë kaluar një fëmijëri të traumatizuar.
A ka gjëra në vendin tuaj që mund të mahnisin pjesën tjetër të botës? Ju lutemi na tregoni rreth tyre në komente!
