Ekzistojnë 3 etapa dashurie dhe në secilën prej tyre funksionojnë hormone të ndryshme. Më shumë se kaq, u vërtetua shumë kohë më parë që ndryshimet që ndodhin në trurin tonë kur biem në dashuri janë të krahasueshme me çrregullime psikologjike.
Por çfarë ndodh saktësisht me trupin tonë dhe brenda tij? Dhe pse na pëlqejnë disa njerëz më shumë se të tjerët? Shkenca na jep përgjigjet!
Ne ju ofrojmë mundësinë të hidhni një sy në këto 7 studime, eksperimente dhe fakte interesante që do t’ju tregojnë më shumë rreth vetes dhe do t’ju ofrojnë disa informacione thelbësore, në mënyrë që të mund ta bëni komunikimin tuaj me të tjerët shumë më produktiv.
Mesazhet me një pikë në fund perceptohen si jo të sinqerta dhe / ose të zemëruara.
Shkencëtarët nga Universiteti Shtetëror i New York në Binghamton me Celia Klin në krye mbajtën një eksperiment me 126 studentë. Ata duhej të lexonin dialogë që konsistonin në vetëm 2 rreshta: e para ishte një pyetje dhe e dyta përbëhej nga përgjigje të ndryshme si “po”, “oh,po”, “sigurisht” dhe kështu me radhë. Gjëja më e rëndësishme ishte nëse kishte apo jo një pikë në fund të përgjigjes. Pas kësaj, pjesëmarrësit duhej të vlerësonin përgjigjen në kuptimin se sa e vërtetë u dukej atyre. Dhe për çudi, në shumicën e rasteve, përgjigjet pa pikë në fund u vlerësuan si më të sinqerta.
Ne kur shkruajmë nuk mund të përdorim sinjale joverbale siç janë shprehjet e fytyrës, toni i zërit dhe gjuha e trupit. Kjo është arsyeja pse i zëvendësojmë të gjitha këto me anë të imitimit të tekstit: shkronja të mëdha dhe shenja thirrjesh kur bërtasim ose kur jemi të inatosur ose gabime gramatikore të bëra me qëllim kur duam të tregojmë se nuk jemi të interesuar ose të zënë.
Një pikë është një sinjal se ne jemi serioz ose se një bisedë ka mbaruar, siç shpjegohet nga Mark Liberman, profesor i gjuhësisë. Kjo është arsyeja pse një person që përdor një pikë në fund të një fjalie na duket i zemëruar.
Ne sillemi më mirë nëse pritet që ta bëjmë këtë
Sipas efektit Pygmalion, ne sillemi me njerëz të caktuar në një mënyrë që korrespondon me ato që mendojmë për ta. Kjo gjithashtu i bën njerëzit të sillen në mënyrën si pritet ta bëjnë.
Në një nga artikujt në revistën Harvard, psikologia sociale Amy Cuddy shpjegon: “Nëse mendoni se dikush është i papjekur, do të silleni ndaj tyre me një mënyrë dhe me një sjellje të çuditshme”, thotë Cuddy. “Dhe atëherë ju thoni, Shih? Ai është shumë i papjekur!”
”Ky është një nga rreziqet e stereotipeve. Kur shohim sjellje në përputhje me stereotipet që ndeshim, i themi vetes, Shih? Stereotipet janë diçka e saktë!'”
Nëse e dini këtë rregull, ju mund ta përdorni atë në avantazhin tuaj dhe mund të jeni ndryshe me një person për t’i bërë ata të sillen në mënyrën si ju mendoni se duhet.
Ne tërheqime nga njerëzit që kanë tipare që na pëlqejnë për veten tonë dhe tiparet që na mungojnë
Ky rregull ka funksionuar gjithmonë edhe pse pak njerëz mendojnë vërtet për të. Përbëhet nga 2 pjesë të thjeshta:
- Ne na pëlqejnë njerëzit që kanë të njëjtat tipare që na pëlqejnë tek vetja.
- Ne na pëlqejnë njerëzit që kanë tipare pozitive që tejkalojnë gjërat që nuk na pëlqejnë tek vetvetja.
Le ta shohim këtë shembull të thjeshtë: është një vajzë e lezetshme që është krenare për pamjen e saj, por nuk i pëlqen fakti që ajo është shumë e pasigurt. Dhe pastaj ajo takohet me një djalë është po aq tërheqës por ai është gjithashtu karizmatik dhe i sigurt. Kaq i sigurt se ai kompenson pasigurinë e saj. Kjo përzierje e tipareve specifike e bën atë një kombinim të përsosur për të sepse ato janë të ngjashëm dhe të ndryshëm në të njëjtën kohë, duke u bërë plotës të njëri-tjetrit.
Ne jemi më të prirur t’u besojmë të panjohurve që na kujtojnë dikë që dikur fitoi besimin tonë
Një grup studiuesish nga SH.B.A. kryen një eksperiment, ku ata u kërkuan 29 pjesëmarrësve të bëjnë një zgjedhje: ose mbajnë 100 dollarë ose t’i investojnë të gjitha (ose një pjesë) në diçka me një nga 3 të huajt në fotografi. Gjatë lojërave të ndryshme, pjesëmarrësit vunë re se njëri prej këtyre burrave shpesh ndante të ardhurat nga investimet, i dyti e bënte herë pas here, dhe i treti e bënte shumë rrallë.
Pastaj, filloi pjesa e dytë e eksperimentit. Lojtarëve u është ofruar të zgjedhin një partner për një lojë të re. 4 persona në fotografi ishin absolutisht të rinj ndërsa 54 fotografitë e tjera u ndryshuan me Photoshop dhe njerëzit dukeshin pak a shumë të ngjashëm me njerëzit nga eksperimenti i mëparshëm.
Si rezultat, studiuesit zbuluan se pjesëmarrësit kishin më shumë të ngjarë të zgjidhnin dikë me të cilin kishin luajtur më parë dhe që u kishte lënë përshtypje të mira. Dhe më shumë se 68% e pjesëmarrësve refuzuan fotot e lojtarëve që ishin pak të ngjashëm me njeriun e tretë nga ndeshja e parë që i ndau të ardhurat rrallë.
Truri ynë mund të shohë se sa i njohur është dikush
Pothuajse në të gjitha grupet shoqërore, popullariteti i njerëzve përcaktohet nga statusi dhe lidhjet e tyre shoqërore. Por si t’i njohim njerëzit e njohur edhe kur preferencat e publikut janë të ndryshme nga shijet tona?
Në një studim të botuar në revistën PNAS, ekspertët u kërkuan vullnetarëve të vlerësojnë se sa të njohur ishin njerëzit nga fotot e tyre në media sociale. Në të njëjtën kohë, truri i pjesëmarrësve po skanohej. Si rezultat, shkencëtarët zbuluan se pjesë të caktuara të trurit ishin shumë aktive ndërsa përpiqeshin të vlerësonin se sa popullor ishte dikush. Pra, një rrjet special nervor përcakton se sa tërheqës janë njerëzit për të tjerët. Duhet një vlerësim emocional dhe sistemet e njohurive shoqërore.
Ne na pëlqen kur dikush na sheh ashtu siç dëshirojmë të shihemi
Njerëzit duan të perceptohen sipas mënyrës se si mendojnë për veten e tyre. Ky fenomen u testua shumë herë në universitete të ndryshme: pjesëmarrësve me pamje pozitive dhe negative ndaj vetvetes u pyetën me kë dëshironin të komunikonin – njerëz me një mendim pozitiv ose negativ për veten e tyre.
Pjesëmarrësit me një mendim pozitiv për veten e tyre preferuan njerëzit me një mendim pozitiv, dhe anasjelltas. Kjo shpjegohet me faktin se njerëzve u pëlqen të komunikojnë me dikë që mund të sigurojë përgjigjet që korrespondojnë me vetë-identifikimin e tyre. Në këtë mënyrë ne mund të ndiejmë që njerëzit e tjerë na kuptojnë, kështu që ne jemi të kënaqur me cilësinë e bashkëveprimit.
Sa më simetrik të duket një person, aq më tërheqës/e duket
Kur shihni një person tërheqës, ne nuk mendojmë se ju thoni “Wow, ajo është aq simetrike!” Sidoqoftë, shumë studime tregojnë se ajo se sa simetrik është një person luan një rol të madh në tërheqjen e tyre të përgjithshme. Sigurisht, njerëz plotësisht simetrik nuk ekzistojnë sepse biologjia është e papërsosur. Sidoqoftë, u vërtetua se sa më i ulët niveli i stresit oksidues, aq më simetrik është një person.
U bënë disa matje për të vlerësuar se sa simetrik ishin disa burra. Kishte matje të tilla si madhësia e veshëve dhe gjatësia e gishtërinjve. Në fund, një grup i grave u pyet për të vlerësuar atraktivitetin e burrave me fotografi të trupave dhe fytyrave të tyre. Si rezultat, burrat që ishin më simetrik dhe më pak të stresuar u zgjodhën si më tërheqësit.
Cilët faktorë të tjerë mendoni se luajnë një rol në mënyrën se si ne zgjedhim njerëzit që na pëlqejnë dhe nuk na pëlqejnë? Na tregoni se çfarë mendoni në seksionin e komenteve më poshtë!
